Bruksizm a leczenie osteopatyczne

Bruksizm - czym jest?

Bruksizm jest jednym z najmniej poznanych zaburzeń dotyczących układu stomatognatycznego. Polega na wzmożonym napięciu mięśni rejonu czaszki oraz aparatu żucia. Najnowsze teorie zakładają ścisły związek z ośrodkowym układem nerwowym. Reakcja układu wegetatywnego polegająca na wzmożonym napięciu rejonu żuchwy oraz czaszki, a co za tym idzie na pojawieniu się szeregu negatywnych efektów towarzyszących.

Najczęstsze objawy i przyczyny bruksizmu

Wśród najczęstszych objaw, które towarzyszą bruksizmowi zaliczyć możemy:

• zgrzytanie zębami, któremu może również towarzyszyć zaciskanie;
• poranne bóle głowy;
• ścieranie zębów;
• problemy z żuciem;
• ograniczona ruchomość stawu skroniowo-żuchwowego;
• trzaski/przeskakiwania w stawach w trakcie przeżuwania;
• bóle karku;
• bóle pleców;
• bóle ucha;
• przewlekłe stany zapalne ucha;
• szumy uszne;
• bóle barków;
• bóle szczęki;
• zaburzenia słuchu;
• mocno zarysowane, przerośnięte rejony mięśni żwaczy.

Natomiast najczęstszymi przyczynami bruksizmu są:

• nadmierne stresy życia codziennego;
• przemęczenie psychiczne oraz fizyczne;
• ogólnie złe samopoczucie utrzymujące się dłuższy czas;
• osłabienie organizmu na skutek chorób przewlekłych;
• wady zgryzu;
• uszkodzenia stawów skroniowo-żuchwowych;
• alergie/nietolerancje pokarmowe;
• infekcje wirusowe, bakteryjne, pasożytnicze.

Biorąc pod uwagę mnogość różnych możliwych przyczyn - leczenie bruksizmu wymaga podejścia interdyscyplinarnego. Kompleksowe podejście pozwala na postawienie jak najbardziej trafnej diagnozy.

Zazwyczaj warto zacząć diagnostykę od lekarza pierwszego kontaktu, który zleci wszystkie badania podstawowe jak np. morfologię, badanie moczu, kału. Następnym krokiem powinna być wizyta u ortodonty oraz stomatologa, aby wykluczyć patologiczne zmiany samych stawów skroniowo-żuchwowych oraz ewentualne choroby zębów.

Jeśli obraz radiologiczny oraz wymienieni specjaliści ze swojej strony wykluczą problemy, wtedy można przystąpić do terapii osteopatycznej lub fizjoterapeutycznej. Czasem, jeśli wszystkie wyżej wymienione formy leczenia okażą się niewystarczające, problem może być natury psychologicznej lub żywieniowej. Zawsze wtedy dany Pacjent zostaje skierowany do konsultacji do odpowiedniego specjalisty.

Osteopatia a bruksizm

Przystępując do pracy w gabinecie, zawsze brana jest pod uwagę całość Pacjenta, tj. postawa, ewentualne blokady organizmu, usztywnienia. Rejon jamy brzusznej, górnego otworu klatki piersiowej, rejon podpotyliczny, przodu szyi, a także rejon samej czaszki - mają ogromne powiązania ze stawem skroniowo-żuchwowym - ponieważ jest to rejon w którym krzyżują się siły/przeciążenia działające na organizm.

Co więcej rejon głowy obejmuje nerwy czaszkowe, które podrażnione przez np. reakcję stresową - mogą również wywoływać bóle stawów skroniowo-żuchwowych lub głowy.

Sama praca osteopaty skupia się na uwolnieniu napięć w rejonie całego organizmu oraz jak największe odciążenie rejonu kości skroniowej - która stanowi anatomiczną panewkę dla stawu skroniowo-żuchwowego.