Skręcona kostka – objawy i leczenie w fizjoterapii oraz osteopatii

Pełnymi krokami zbliża się sezon narciarski, a co za tym idzie zwiększona ilość urazów stawów skokowych jak i kolanowych. Jeśli chodzi o urazy stawów skokowych, to najbardziej powszechne są tzw. skręcenia kostki. Przy urazie tego typu stopa najczęściej niejako zawija się do środka. Dochodzi tutaj zwykle do kilku istotnych dla organizmu stresorów.

Objawy skręcenia kostki

Pierwszym jest sam rejon kostki, w którym więzadła ulegają szybkiemu, dużemu nadwyrężeniu, a co za tym idzie mocnego przestymulowania całego rejonu. Jeśli mamy szczęście, skończy się tylko na impulsie inwersyjnym stopy, czyli mocnym podrażnieniu rejonu bocznego kostki, bez uszkodzenia struktur więzadłowych.

Natomiast, jeżeli szczęście nam nie dopisze, to w ostateczności może skończyć się naderwaniem, bądź zerwaniem aparatu więzadłowego, czyli uszkodzeniem na tyle poważnym, że trzeba kilku tygodni, aby tkanka się zagoiła. W bardzo drastycznych przypadkach może być nawet potrzebna interwencja chirurgiczna.

Kolejną niezwykle istotną sprawą, są powikłania idące przez cały rejon boku nogi, a nawet wyżej. Poprzez drastyczny, nieprawidłowy dla organizmu impuls płynący przez kość strzałkową, w wyniku skręcenia możemy zacząć odczuwać problem bólowy zarówno kolana jak i np. biodra i kręgosłupa. Ból ten możemy zacząć odczuwać nawet po dłuższym czasie od samego skręcenia kostki.

Więzadło skokowo-strzałkowe, które może zostać przebodźcowane lub zerwane, odgrywa ogromną rolę w stabilizacji całego kompleksu stopy. Bardzo częstymi pacjentami w gabinecie są przypadki, kiedy ktoś doznał kilka lat wcześniej urazu i od tego czasu ciągle ma wrażenie niestabilnej stopy, oraz częściej samoistnie dochodzi do skręcenia kostki.

Co ciekawe, poprzez odpowiednie zbalansowanie organizmu, jesteśmy w stanie przywrócić prawidłową stabilizację kostki oraz zapobiec powtórnym urazom.

Leczenie fizjoterapeutyczne/osteopatyczne przy skręceniu kostki

Praca fizjoterapeutyczna/osteopatyczna w przypadku skręcenia kostki skupia się głównie na wyciszaniu układu nerwowego, aby zoptymalizować proces gojenia się tkanek. Co więcej, dzięki temu oczywiście z zachowaniem środków ostrożności, Pacjent jest w stanie normalnie funkcjonować, mimo toczących się procesów leczniczych.

Za cel stawiamy sobie jak najszybszy, bezbólowy powrót do aktywności dnia codziennego, co często działa bardzo dobrze. Leczenie niestety zazwyczaj trwa kilka tygodni, ale wszystko zależy od złożoności oraz ogólnego stanu Pacjenta. Co więcej, obciążanie nadmierne kostki w przypadku trwającego gojenia, może spowodować zaostrzenie stanu.